Vorig weekend vond The Head of the River Amstel weer plaats tussen Ouderkerk en Amsterdam. Voor de eerstejaars wedstrijdroeiers was dit de tweede wedstrijd van het klassement, ook waren er twee clubploegen aanwezig om de vereniging goed te representeren.

De Head staat bekend om de lange afstand (8k) en om de vele bochten en bruggen waar de stuur hun ploeg goed doorheen moet zien te loodsen; het goed insturen van de grote bocht (ook wel de hoerenbocht) en de andere bochten kan het verschil maken tussen inhalen of ingehaald worden.

Ter voorbereiding op al die bochten hadden de eerstejaars wedstrijdploegen het weekend voor de Head een trainingskamp op de Amstel. Hierbij konden de roeiers alvast koekeloeren naar de leuke woonbootjes langs de kant en wennen aan alle bochtjes, en konden de stuurtjes alvast de beste stuurlijnen uittesten.

Vanwege bouwwerkzaamheden dit jaar was de gebruikelijke afstand van 8k maar liefst 200m korter, maar daarmee is het nog steeds één van de langste afstanden in het klassement en dat was te merken...

Op zaterdag was het aan de Zeebra’s en Twentstudent om hun roeitalenten te laten zien. Voor de Zeebra’s was het de tweede wedstrijd van hun Bokaal der Quadruples, maar voor sommigen van de startende roeiers was het de eerste wedstijd in het gestreepte pakkie. Het bleek een taaie sessie want niet alleen moet je 8k keihard staan, om bij de voorstart te komen moet je eerst ook nog minstens 6k oproeien en 2k uitroeien. Al met al ben je dan toch al snel 2u bezig… Iets waar de Zeebra’s ondanks hun regelmatige trainingen toch niet helemaal op voorbereid waren. Met een steady eerste 3k werd het daarna toch wel heeeeel taai met verzuurde armpjes. De bladen konden niet meer gedraaid worden. De focus werd van ‘hard staan, goed keren’ naar ‘niet snoeken…. niet snoeken’  veranderd. Tijdens de Head komt het mentale spelletje dan tevoorschijn. Want ja, hoe zuur die armpjes ook zijn, dat blad moet toch echt elke haal gedraaid worden. Uitstellen met draaien heeft geen zin. Om kyra te quoten: “wat is roeien eigenlijk een kutsport.” Bij het uitstappen schoten de krampjes in allen benen en billen en vlogen de scheldwoorden de Amstel over, maar ondanks dat afzien waren de meiden achteraf toch wel heel blij dat ze het hebben gedaan.

De mannen van Twentstudent startten ook op de zaterdag. Van hen hoorden we verschillende geluiden; de ene vond het echt top en een lekker stukje peddelen (die heeft waarschijnlijk niet hard genoeg gestaan), terwijl een ander het toch wel behoorlijk afsterven vond. In een nieuwe opstelling gingen ze prima van start, maar na zo’n 3k hebben ze “de core achtergelaten in de hoerenbocht”. Tegen de tijd dat ze bij Skoll aankwamen (op zo’n 5k) waren ze al behoorlijk dood, dus toen werd het alleen maar beuken. Al met al hebben de mannen zich toch behoorlijk door dat laatste stuk heen gebeukt, want ze staan momenteel 4^e in hun klassement. Goede score zou je denken… Toch waren de mannen er niet al te blij mee, want dat zou betekenen dat ze bij de aankomende wedstrijden dubbel moeten starten en daar zitten de mannen dan toch niet op te wachten. (Tja wat verwacht je dan als je al 3 jaar samen in een 8 roeit?).

Op de zondag waren de eerstejaars wedstrijdploegen aan de beurt. De wind was inmiddels aangezweld tot toch wel een behoorlijke windje, maar gelukkig was het een windje mee.Het spits werd afgebeten door EJL. Na het vroeg opstaan en weinig eten, mochten zij als eerste de tegenwind gaan trotseren richting Ouderkerk. Aan de start was hun doel helder: zo snel mogelijk op de boot voor hen, Saurus, inlopen door lekker fel te starten. Over hun plan daarna is niet zoveel bekend, maar hun 8ste plek, steady in de middenmoot doet wel vermoeden dat Noah de mannen er toch redelijk goed doorheen heeft weten te schreeuwen. Met een tevreden gevoel zijn de lichte pikken weer terug gereisd naar Enschede.

In de middag deed de wind er een schepje bovenop, werden de golfjes nog wat heviger en was het tijd voor EJZ en EJD.  

Voor zwaar was dit het eerste moment om te kijken hoe zij in het klassement liggen. Vanwege corona gevalletjes was dat namelijk niet helemaal gelukt op de WinterWedstrijden. De race ging naar verluid erg goed, zo hadden ze de hele wedstrijd maar “een halve mini snoek”. Iets dat best een prestatie is als je driekwart van de wedstrijd met verzuurde armen roeit. Niet alleen het niet-snoeken ging goed, er werden ook twee bootjes ingehaald. Na het inhalen, en weinig snoeken, en afsterven zijn ze op 8 seconden op de nummer vier 7^e geworden. Dit biedt natuurlijk veel perspectief, de volgende keer wordt het dus top 3 voor de mannen hebben we gehoord.

In het allerlaatse veld van het allerlaatste blok mochten de eerstejaars dames starten. Na een extra rondje oproeien en het lange wegwaaien bij de voorstart, mochten de BabyDamos dan eindelijk ook starten. Vooraan starten in het veld heeft als voordeel dat je al je concurrenten achter je kan zien, maar het heeft ook als nadeel dat je je concurrenten achter je kan zien. Zo hadden de dames mooi uitzicht op Nereus en daarachter Vidar, de grootste concurrent van de WW. De eerste 4k bleven de achtervolgers nog in zicht, maar na de helft veranderde het uitzicht van de bordeaux rode bladen in het wild klotsende water van de Amstel. De strijd tegen Vidar en Nereus veranderde in een strijd tegen de golven en de vermoeidheid, maar geen gezeik want daar heeft toch iedereen last van. In tegenstelling tot EJZ en EJL, hebben wij wel menig “mini” snoekjes gemaakt. Met de finish in zicht voor stuur Madelief (lees nog 4 halen) wisten we als kers op de taart nog wel even flink te snoeken voor De Hoop. Kan gebeuren. Gelukkig was daar ook meteen de finish en hadden we tijdens onze 8k toch 30 seconden weten te pakken op de nummer 2. Met ons 2^e blik en de volle punten voor het klassement, kijken we met spanning uit naar de kortere afstanden op de H4K dit weekend…

Al met al kan het weekend beschreven worden als afsterven, enorm genieten, mini snoekjes, nog meer afsterven, blikken en nog meer genieten. Volgende week zal de wedstrijdkolom weer gaan strijden op de Amstel en op het Heineken Vierkamp. Gelukkig zal dit slechts gaan over een 2.5k, een dubbele 2.5k, 750m EN een 250m. Gelukkig telt die laatste 250m niet mee, die is zo voorbij…

Tot volgende week op het H4K!

#EJDoei #EJDoedels #EJDag