De komende tijd zullen een aantal van onze fanatieke roeiers een boekje open doen over het leven als wedstrijdroeier op de D.R.V. Wat motiveert hen om hard te trainen, hoe ervaren ze het wedstrijdroeien en wat maakt het hard roeien nou zo gaaf? In de laatste editie is Jolien Ambrosius, Middengroep Dames 2020, aan het woord.

De vraag aan mij was om stukje te schrijven over mijn ervaringen als wedstrijdroeier. Hier kan ik natuurlijk geen nee tegen zeggen! Laat ik beginnen bij het moment dat ik bij Euros ging en waarom ik uiteindelijk ging wedstrijdroeien. 

In mijn eerste jaar (2015) kwam ik in mijn compo ploegje F.E.L. terecht. Dat jaar zag ik (naast bier en C4+-en ook) veel wedstrijdroeiers op Euros. Ik dacht 'wow wat cool, maar die zijn die sterk, zou ik dat ook kunnen?'.  Mijn eerste twee jaar ging voorbij en toch had ik in mijn achterhoofd dat ik het heel cool vond wat wedstrijdroeiers deden. In mijn derde jaar dacht ik, nu probeer ik het. Ik deed mee aan de pre-selectie, kwam in EJD18 en vond al gauw het vele trainen en de sfeer geweldig. Veel (niet wedstrijd roeiende) studenten vroegen zich af "waarom vind je het zo leuk? Je moet vroeg slapen, mag geen alcohol, dat is toch niet gezellig?" Dit zijn van die typische vragen die je altijd krijgt, maar je krijgt er zoveel leuke en goeie ervaringen voor terug, dus boeie. 

EJD18 was echt een kwebbelende/kwakende/kakelende ploeg, wat ook niet anders kan met 9 vrouwen (respect voor de coaches). Een eerstejaars dames 8 komt niet vaak voor op Euros en met uiteindelijk een positie in middelmoot van het klassement waren we super trots! Wat mij erg bij is gebleven, is een foto van een finish waar we met z’n allen juichen. Je zou denken dat we de wereldbeker hadden gewonnen, maar dat was niet zo. We werden eerste in de B-finale…. Roeien is niet alleen leuk als je wint. Je kan ook als ploeg winnen wanneer je bijvoorbeeld je beste wedstrijd ooit vaart :). 

Aan het einde van mijn eerste jaar dacht ik: ik wil meer roeien! Zo kwam ik samen met Marjolein in de 2x en deden we mee aan het development klassement.  Het niveau was hoger en we hadden voor onszelf ook zeker geen laf doel opgesteld: in de top 3 komen. Hoe weet je hoe sterk de rest van Nederland is? Tja dat weet je gewoon niet, je gaat er gewoon voor. Het zo effectief mogelijk maken van je training is iets wat ik in dit jaar zeker heb geleerd. Natuurlijk ook dat je juist van slechte trainingen kan leren (joh het zou wat zijn als elke training goed gaat). Tijdens trainingen heb je ook ‘ohhhhh werkt dat zo’ momentjes. Dan denk je roeien even te snappen wat op dat moment geweldig is. 

Vervolgens waren aan het eind van het jaar de wedstrijdweekenden waardoor, mijn hartslag constant hoog was. Spanning voor het weekend, spanning als ik de boot op riggerde, spanning bij het inroeien, spanning bij de start. Ik was in dat opzichte niet echt relaxed, maar stiekem genoot ik daar ook van. Twee seconde na de start is alles weg en dan heb je adrenaline van hier tot Tokyo. Een aantal minuten later lig je bij de finish, blij of balend. Welke van de twee maakt gelukkig niet uit, want een uur later wil je nog een keer. Ik denk dat aardig wat wedstrijdroeiers dit na kunnen vertellen. :)

Ik kon roeien nog niet loslaten, dus ik ging nog een jaar door. In mijn derde jaar ging ik skiffen, en had ik geen ploeggenoot, maar dat vond ik een gave uitdaging. Door corona heb ik uiteindelijk geen wedstrijd seizoen gevaren. Toch heb ik veel geleerd en genoten van het eerste half jaar nog mogen trainen! In de quarantaine periode heb ik vooral veel gefietst (net zoals half Euros) en soms hardgelopen. De ergometer stond op mijn kamer, maar die heb ik denk ik maar 1 keer aangeraakt. Vond het toch een beetje saai. 

Voor mij is na 3 jaar het wedstrijdroeien afgelopen: ik moet stage lopen en afstuderen en ga genieten van mijn vrije weekenden :)

Voor jullie kan deze geweldige periode nog beginnen! Voor de mensen die twijfelen aan wedstrijdroeien: stop met twijfelen en begin met pre-selectie! Wat maakt het uit of je nu nog niet sterk, lang of mega breed bent of dat je geen ervaring hebt met veel trainen. Dit is een supergave kans die je alleen in je studenten tijd kan doen!