De Hollandia roeiwedstrijden, gecombineerd met het NK klein en de Njord lustrumwedstrijden. Sinds 1882 bestaat deze wedstrijd al.
Op deze editie was Euros goed vertegenwoordigd met als allereerst op vrijdag de time-trials voor het NK kleine nummers. Aangezien er veel boten het water over moesten dit weekend, zijn de time-trials van het NK klein op vrijdag. Hierbij startten Nienke en Ilse in de skiff. Het lukte Ilse zich te kwalificeren met een vijftiende plek, waardoor zij zaterdagochtend mocht starten in de kwartfinale. In die kwartfinale werd ze tweede en ging zo door naar de halve finale in de middag, waar ze vijfde werd en zich klaar mocht maken voor de B-finale op zondag.
Voordat we verder gaan met de finales van het NK klein, waren er nog 6 boten die van start gingen op zaterdag. In de 4 van de 6 voorwedstrijden werd een A-finale gehaald, Nellie, Nienke, Saskia & Maudi en EJZ wisten een plekje in de A-finale te pakken, Nellie zelfs met een eerste plek in haar voorwedstrijd. En die eerste plek smaakte naar meer, want in de A-finale heeft Nellie het voor elkaar gekregen als eerste over de finish te trappen en daarmee te blikken op de Hollandia! Verder werden Nienke, Sas & Maudi en EJZ respectievelijk vierde, vijfde en vijfde in hun finales. Hierdoor is EJZ 6 klassementspunten rijker en blijft zo op een tweede plek in het eerstejaarsklassement.
Op zondag had EJZ de eer om de dag te starten na een late finale de dag ervoor. In de voorwedstrijd werden ze vierde. Aangezien er geen ruimte was voor B-finales betekende dit dat EJZ kon flaneren op de tribunes waar de zon heerlijk scheen en het windstil leek.
Windstil was het namelijk niet, na een fijne baan loting mochten wij (EJD) in baan 2 de voorwedstrijd starten. Aangezien er gisteren geen finale in zat, waren de benen goed opgeladen en konden we de boot met de snelste tijd in de voorwedstrijden naar de A-finale trappen. Waar we de dag daarvoor nog vroeg naar huis konden, mochten we zondag blijven hangen en zodra de boot uit het water was, zochten de roeiers zo snel mogelijk de schaduw en schoven hun herstel eten naar binnen, want 3 uur later lagen we alweer in het water.
Wat er tijdens de A-finale op zondag om 13:15 gebeurde, is precies waarom ik iedereen aan zou raden een jaar te gaan wedstrijdsturen. Eerst het zo perfect mogelijk uitstippelen van je warming-up, daarna de boot klaar leggen in de start en de laatste motiverende woorden meegeven. Dan is het wachten, want de roeiers zien het startlicht eerder dan jij als stuur, dus reageer je op de kracht en de druk van de boot en weet je dat je van start bent. Vanaf dat moment ben je 2000 meter op zoek naar de perfecte verhouding van motivatie en technische puntjes om de roeiers die boot zo hard mogelijk het water over te laten jagen. Ik roep dan soms ook dingen die je van tevoren nooit had kunnen bedenken zoals “Het is niet alleen Nellie haar blikkenborrel, maar ook die van ons”. Dit was op 200 meter voor de finish waarbij ik merkte dat onze eindsprint de boot nog meer versnelde en het dus onmogelijk was om nog gepakt te worden. Hoe onwerkelijk het ook voelde, heb je dan dus geblikt en mag je je als stuur je handdoek pakken en voelen hoe koud het water is van de bosbaan.
Hoe lang, zwaar of breed je ook bent, een boot gaat harder door jou als je de juiste connectie kan maken met de roeiers en dat geeft een heel goed gevoel!
Genoeg over mijn eigen boot en terug naar het NK-klein, waarbij Ilse haar B-finale van start ging. Met een vierde plek werd Ilse overall dus tiende op het NK-klein. Daarnaast was het weer A-finale-mania, want naast EJD hadden Nellie en Emma nu in het gevorderde veld de A-finale gehaald en werden daar 4e en 5e.
Dat was hem dan, de Hollandia roeiwedstrijden/NK klein/Njord lustrum wedstrijden, vol A-finales en elke boot weer rijk aan ervaringen om op door te trainen op ons eigen, altijd mooie Twentekanaal.