Door: Vincent Hommersen

De Thêta Herfstregatta, wie kent hem niet?!  Een epische wedstrijd over het smalste kanaal van Eindhoven werd twee weekenden terug beproefd door de mannen van de Buena Vista Social Club 8. Met een afvaardiging van twee boten, 8 roeiers en welgeteld 1 flinke stuur, waren we klaar om de boel eens flink op stelten te zetten. Zoals ervaren clubroeiers betaamd was alles dan ook heerlijk voorbereid; een degelijke camper en aanhanger, aangevuld met BBQ en genoeg Grolsch om het weekend door te komen. Het weekend kon nu al niet meer stuk!

De eerste afstand die gevaren moest worden betrof een 1000 meter. Stiekem een al ellende en afzien voor toch wel beide boten. Echter werd deze pijn al snel verzacht toen we (beide boten) de eerste Proteus boot inhaalden. Na de 1000 meter werd er nog even flink tempo getikt voor de 250m, waarna we vanuit een noodstop direct na de finish, maar snel besloten rond te maken en aan te leggen. Eenmaal aan wal werden we warm onthaald met een warme knuffel van onze nieuwe bestuursvriendinnen van Skøll.

Sterke, maar rommelige eerste races waren voor Berend genoeg reden om een nieuwe stuur te regelen. Deze vond hij in een lichte dame van Saurus. Ondanks de stuurwissel, slaagde Euros 2 er niet in om Euros 1 af te troeven op de 2100m, maar deden beide boten wel goede zaken voor de overall tussenstand.

Na het roeien moest er even flink bijgebunkerd worden en werd de BBQ opgetuigd. Een echte clubploeg doet dat natuurlijk midden op het fietspad dat leidt naar tuigdorp Geldrop. Vanuit de verte hoorden we al het feestgeweld van de Gebroeders Scooter door de speakers knallen, oftewel: op naar de tent tijd voor bier, brassen en Bornebazen.

De volgende morgen… op naar de eerste plek of toch niet? Pompen over 5700m de benen nog vol met drank, dat moest dan wel gaan lukken.  Ook al lagen we als laatste in onze comfortabele bedje, toch waren we een van de eerste ploegen van ons blok die zich op het water waagden.  

Onze sterke roeiresultaten waren niet onopgemerkt gebleven, getuige het feit dat we onderweg werden bekogeld, niet met graspollen, maar met pepernoten. Een coach van de Lagaaiers, die onuitstaanbare brul geluiden onze kant op scandeerden.

Onderweg gebeurde de meest bizarre dingen: ploegen werden ingehaald en Bas wilde onderweg iets beter het Saurus stuurtje zien om haar een kusje te geven voor de goede hand en spandiensten de dag ervoor.  Al met al resulterend in een 6^e en 11^e plaats en een klein deukje in de boot.

Onze doelstelling van top 5 is behaald: nu op naar de komende 3 wedstrijden van de Najaarsbokaal! We kijken alvast uit naar de avonturen op de Knorresteijn Memorial Regatta.