Op 19 Maart hadden wij, EJD 2022, de eer om onze eerste echte race, de Head of The River Amstel 2022, te starten. Vol spanning en zenuwen vertrokken we ’s ochtends vroeg naar Amsterdam. Onderweg werd veel gekletst, maar de focus lag met name op hoe we onze boot naar de overwinning gingen brengen. Ons grootste doel was om Theta te pakken, we hadden namelijk met hun de H4K gestart, en we moesten wel even laten zien dat we beter konden roeien. Parkeren in Amsterdam duurde flink lang, maar ons stuurtje Truus moest inwegen, dus onze coach Eva sprong uit de auto om dit samen met haar te doen. Eenmaal aangekomen bij de bowa was het tijd om de boot op te riggeren en onze magen flink te vullen. Onze Nienke had fantastisch lekker gevuld brood gemaakt wat ons de nodige kracht gaf, we gingen namelijk wel een 8K roeien. Nu was het tijd om ons op de wedstrijd te focussen. Uit de voorbespreking kwamen de volgende puntjes; krachtige heupzwaai, voorin wegspringen, en krachtige lijnen in de boot. Nu onze koppen dezelfde kant op stonden, brachten we onze prachtige boot met af en toe een ‘STOP’ en ‘BOOT’ naar het vlot en gingen we op weg naar de start. We startte als laatste van de zes boten, dit betekende, dat we alleen maar boten konden inhalen. Met dit in ons hoofd vlogen we de wedstrijd in en werd al snel de eerste boot ingehaald. Dit gaf ons zoveel power en adrenaline waardoor we alleen maar harder gingen roeien. De volgende boot kwam in zicht, Theta, dit was ons doel. Truus schreeuwde ons richting puntje kontje en na het commando: ‘THETA PUSH’, hadden we de kracht gevonden om ook deze boot in te halen. Hierna werd het zwaar, er was een groot gat gevallen tussen Theta en de volgende boot en we hadden nog een aantal kilometers te gaan. Gelukkig werd er keihard naar ons geschreeuwd vanuit de boot en de kant en hadden we nog 2 boten ingehaald voor de laatste kilometer.

We waren moe, en dit was te merken, er werden twee prachtsnoekjes gemaakt, maar we konden nu niet opgeven. We hadden nog ongeveer 800m te gaan en Truus gooide de eindsprint er lekker vroeg in. De Berlagebrug kwam in zicht, dit betekende dat we er bijna waren. Maar, in de verte, kwam er een mannen 8 boot op ons afgestormd. Wij konden hier niet voor aan de kant door de Berlagebrug en onze mooie boot had de overwinning bijna niet gezien. Gelukkig ging dit allemaal goed en de finish was bereikt. Vragend keken we om ons heen tot dat we Eva hoorde schreeuwen: “JULLIE HEBBEN GEBLIKT”. De tranen sprongen in onze ogen en het gevoel van euforie kwam in ons op. Hierna zijn we snel weer richting Skoll geroeid, waar Eva en het bestuur met een lekker biertje op ons stond op te wachten. Nadat we ons hadden omgekleed gingen we samen richting Willem II. Hier kregen wij ons eerste blik! We zijn er achter gekomen dat we als wedstrijdroeiers het oefenen van het verenigingslied tijdens de NIKE toch iets serieuzer hadden moeten nemen, maar we zijn er toch goed vanaf gekomen met een beetje hulp van het bestuur. En alsof dat nog niet genoeg was, konden wij ook nog de verjaardag van Truus vieren want die de vrijdag daarvoor 19 geworden! Na het uitpakken van de cadeautjes en natuurlijk het eten van een heerlijk stukje zelfgebakken vegan-taart, zat deze hele mooie dag erop. Wij waren natuurlijk niet het enige ploegje dat dit weekend de Head startte, en er is zelfs nog een blik gehaald door EJZ. De lichte dames zijn op een mooie achtste plaats geëindigd en de lichte pikken zijn tweede geworden. Ook deden er twee clubboten mee, de skullende skenks zijn tiende geworden en de damesclub acht negentiende. Dit mooie weekend werd voor de wedstrijdkolom op zondag afgesloten met een heerlijk headdiner georganiseerd door Beauvoir en Magnus. Hier konden wij genieten van een lekker drie gangen menu. Al met al een heel erg geslaagd weekend