Ik startte zelf in het Dames Gevorderde 4+ veld met Anna Bril, Ilse Akkermans en Maudi Sonder gestuurd door Maxime Schoonbrood, wat betekende dat we pas om drie uur ’s middags hoefden te starten. Nu was ik om elf uur al aanwezig om de andere helft van mijn ploeg die de Dames vier startte en alle Eerstejaars ploegen aan te komen moedigen en om te genieten van de gezelligheid op het terrein. Ilse en ik hadden het zo weten te timen dat we samen op station Houten Castellum aankwamen en vanaf daar hebben we na een kleine zoektocht de pendelbus genomen naar het Varsity terrein. Achteraf bleek het een hele goede keuze dat we zo op tijd op het terrein aanwezig waren, vanaf een uur of twaalf reden de treinen namelijk niet meer! Maar daar hoefden we ons gelukkig nog lang niet druk om te maken.

Op het terrein aangekomen was het nog even zoeken waar we precies heen moesten om bij de BoWa te komen, maar toch al vrij snel gevonden gelukkig. Daar konden we gelijk onze boot opriggeren zodat we er helemaal klaar voor waren als we moesten vlotten. We hadden al van andere ploegen die al hun voorwedstrijd hadden geroeid gehoord dat het water heel erg ruw en onstuimig was, dus we hadden er zin in. Gelukkig zouden we tijdens de race wind mee hebben, waardoor het roeien allemaal wat snelle zou gaan. Vanwege een blessure in onze boot hadden we een van de roeiers uit de andere boot Maudi, die dus al eerder de voorwedstrijd voor de Dames Vier hadden gehad, bij ons de boot in gelokt. Met ons stuurtje van EJD van vorig jaar erbij was de ploeg compleet.

De scheepvaartspauze was voorbij dus tijd om te vlotten. Aangezien ons veld behoorlijk klein was, vijf boten, hadden wij alleen een finale en geen voorwedstrijd. Wij waren ook de eerste finale van de dag. Tijdens het oproeien was het nog een beetje zoeken en samen komen omdat we nog nooit met Maudi uit de andere boot in deze opstelling hadden geroeid, dit ging gelukkig snel beter en beter. Na een tijdje zagen we Nereus richting de start roeien, maar Njord nog een keer rondmaken om nog een baantje te gaan oproeien en de andere twee boten waren nergens te bekennen. Wij hadden van onze coaches de opdracht gekregen om bij de rest van het veld te blijven met oproeien om te zorgen dat we optijd zouden zijn, maar zo werd dat natuurlijk wel lastig. Uiteindelijk besloten we dan toch dat we liever te vroeg dan te laat waren en zijn we Nereus achterna geroeid richting de start.

Dit bleek een hele goede keuze te zijn. Toen we bij de start aankwamen waren de kamprechters namelijk al ietwat ongeduldig en werden we verordeneerd om snel klaar te gaan liggen bij de startvlotten. Nereus kwam naast ons leggen, maar verder bleven de startvlotten leeg. Waar waren de andere drie ploegen? Wij begonnen langzaamaan te beseffen dat we waarschijnlijk dus een spar met Nereus zouden hebben, 1 tegen 1 voor dat blik. We konden het nog niet helemaal geloven, maar toen hoorden we de kamprechters zeggen dat we gingen starten en moesten we gereed gaan liggen. Zo gezegd, zo gedaan. Met een vrij leeg Amsterdam Rijnkanaal naast ons lagen we te wachten tot het startsignaal klonk.

Nereus kwam sterk uit de start en lag direct een halve bootlengte voor op ons. Dit was natuurlijk niet de bedoeling en we deden er dan ook alles aan om te zorgen dat we er bij bleven en dat ze niet verder uitliepen. Dit lukte gelukkig en zo hebben we ongeveer een kilometer een halve bootlengte achter ze gevaren. Na die eerste kilometer zette onze stuur een push in om erlangs te komen, dit was helaas geen succes, Ilse maakte een mishaal en voor een fractie van een seconde leek het mis te gaan. Gelukkig wisten we ‘m snel weer bij elkaar te krijgen en deed onze stuur een tweede poging op die push. Deze ging wel goed en we lagen er naast. Maxime gooide er direct nog een push achteraan voor de verjaardag van Ilse, die 23 was geworden die dag, en de boot begon toen écht te lopen. We lagen ervoor toen we de 1500m passeerden. Nu was het een kwestie van voorblijven en uitvaren en vooral niet te snoeken. Gelukkig bleven we uitlopen en begon Nereus steeds zenuwachtiger te worden en steeds meer uit de boot te kijken. Ze deden nog een laatste poging om er langs te komen door hun eindsprint vroeg in te zetten. Even leek dit te werken en kwamen ze heel dichtbij, maar gelukkig was onze eindsprint nog sterker en begonnen we weer verder uit te lopen totdat we uiteindleijk met een halve bootlengte voorsprong over de finish kwamen. Ons tweede klasserende blik was binnen!

We roeiden vlug naar het erevlot waar we werden binnengehaald en opgewacht door JP en Charlotte. We zagen al her en der meer Euroïeden aan komen rennen terwijl wij het podium opgingen om ons blik in ontvangst te nemen. Toen iedereen een blik had, was het natuurlijk tijd voor het Euros lied, halverwege kwamen onze coaches ook nog aangerend nadat ze met volle snelheid over de brug heen waren gefietst om er ook bij te kunnen zijn. We stapten snel weer in de boot om plaats te maken voor de volgende ploeg die hun blikken kwamen halen. Dit keer waren alleen onze slag en stuur wel verruild van plaats. Waar bleek dat onze stuur best een goede slag was en onze slag best een goede stuurvrouw.

Dit was voor ons allemaal ons tweede klasserende blik en voor Maudi zelfs haar tweede 4+ blik op de Varsity! Haar eerste blik had ze namelijk gehaald op de 134^e Varsity in het beginneling 4+ veld. Dus zij, als bezitster van een Varsity blik, vond al dat het een heel mooi doosje was en was al verbaasd dat er nu nieuwe blikken werden gebruikt. Dit bleek dus ook niet het geval te zijn. Toen wij een uur lang onze blikken in ons bezit hadden, kregen we namelijk te horen dat deze blikken niet voor ons bedoeld waren, maar voor het vrouwelijke hoofdnummer, de Dames Vier! Deze moesten we dus ook weer inleveren en gelukkig kregen we daar dan wel een andere voor terug, dit keer in een iets kleiner doosje. Maar niet minder mooi en nog steeds gemaakt van echt zilver.

Mijn boot was niet de enige die goed heeft gepresteerd deze Varsity. EJD is tweede geworden in het DB4+ veld met een ruime afstand op de rest van het veld en heeft daarme 10 klassementspunten binnen gehaald. EJZ is derde geworden in het HB4+ veld waarbij het maar 0,2 seconde scheelde met de nummer twee. Zij heben ook 10 klassementspunten verdiend. EJLD heeft zich voor de finale weten te plaatsen in hun veld waar ze op de 6^e plek zijn geeindigd. EJL had veld van 6 boten waardoor zij alleen een finale hoefden te varen waar ze 4^e zijn geworden. De Dames Vier is in hun voorwedstrijd 4^e geworden, maar hebben wel over het gehele veld 4 boten achter zich gelaten op tijd. De Oude Vier was helaas minder succesvol en zijn na een stroeve race op de laatste plek geeindigd. Helaas zat er ook geen finale plek in voor Overnaadsche vieren, de dames waren te laat voor de start vanwege miscommunicatie over de vlotten en de heren zijn op een 16^e plek geeindigd in de time-trial.

Na al dit roeien was het nu ook weer tijd om naar huis te gaan. Maar hoe dan? De treinen reden immers niet meer. Gelukkig had ik een lief ploeggenootje die nog wel een plekje vrij had in de auto en had mijn ploeg zo allemaal auto plekjes. Terug in Enschede zijn we nog samen gaan eten en onze wedstrijden terug gaan kijken via de livestream en de filmpjes van onze coaches. Al met al was het een geslaagde Varsity en hebben we zin in de Bosbaan Voorjaarsregatta, de volgende wedstrijd die voor ons op het programma staat.