Afgelopen weekend mochten we eindelijk weer racen! Ik had het geluk in november nog mee te mogen doen aan een selectietrial van de bond, maar mijn laatste echte 2k race was al bijna 2 jaar geleden. Sinds september woon ik in Amsterdam, waar ik mijn afstudeerstage in het VUmc combineer met heel veel trainen, samen met de leuke OJD van Skøll. Na een winter met heel veel kilometers wist ik dat ik goed in vorm was, maar dan moet je het nog wel laten zien op zo'n toernooi.
Het weekend stond in het teken van véél wind, allerlei corona maatregelen, eindelijk een zonnetje, maar vooral allemaal blije mensen omdat ze eindelijk weer mochten racen! Na een negatieve sneltest mochten we het terrein op. Op zaterdag lukte het om een steady time trial (3e) neer te zetten tegen een flink windje tegen, waarmee ik mij dus op een goede positie plaatste voor de kwartfinale. Intussen was de wind nog wat meer aangetrokken en sloegen de golven in de kwartfinale over de boordrand. Dit was dus in een skiff meer overleven dan racen, maar stiekem houd ik altijd wel van die extreme omstandigheden. Het lukte me dan ook relatief goed om hier mee om te gaan, tempo 27 en een toptijd van 9:43 waar dat normaal tempo 32 en een tijd rond de 8 minuten is, wat resulteerde in een eerste plek in de kwartfinale.
Op zondag ging het echt om de knikkers en dat zorgde voor gave races! Te beginnen met de halve finale waar gestreden werd om een plek in de A-finale. In mijn halve finale werd er door 4 boten gestreden om de eerste 3 plaatsen die een plek in de A finale op zouden leveren. Na een goede start lag ik 3e, maar Bente van Nereus kwam erlangs en op de 1500 lagen we gelijk, maar gelukkig waren we ondertussen ook samen langs Laga (die eerst 2e lag) gesneld. Uiteindelijk wist ik met een goede eindsprint ook van Nereus te winnen en stelde ik met een 2e plaats in de halve finale mijn plekje in de A-finale zeker.
En als je daar in de A-finale eenmaal aan de start ligt ga je daar natuurlijk ook voor het hoogst haalbare, maar ik wilde vooral mijn beste race van het weekend neerzetten. De wind was weer een beetje aangetrokken, dus het zou een lange strijd worden. Na een prima start en de beste versnelling in het middenstuk van het weekend (vink, doel behaald!) had ik Lisa van Njord weer bijgehaald en lagen we samen op de derde plek op de 1500m. Inmiddels was de tank bij mij al aardig leeg en begon ze weer wat op me uit te lopen. Ik besloot rond de 1700m dat het tijd was om alles eruit te halen, niet meer na te denken en zo snel mogelijk richting de finish te sprinten. Ik had geen energie meer over om nog op te letten of ik recht in mijn baan bleef, wat tot gevolg had dat ik een balletje tikte en eventjes stillag. Ondanks de laatste pushes die ik uit mijn kleine teen trok, was het niet genoeg voor de derde plek, Lisa was te sterk voor mij. Ondanks dat ik het podium net mis ben gelopen kijk ik ontzettend tevreden terug op een mooi weekend racen! Ik heb laten zien wat ik kan en vooral heel erg genoten van eindelijk weer een echte roeiwedstrijd.
Foto: Merijn Soeters Photography